Στην προχθεσινή επίσκεψη στην έρεικα τα συναισθήματα ήταν ανάμεικτα.
Η ανθοφορία του ρεικιού έχει υποχωρήσει και βροχές προβλέπουν τα δελτία και τα καιρικά μοντέλα.
Ξεκίνημα με κάπνισμα και άνοιγμα καπακιών
Αφαίρεση πλαισίων με προσοχή από την κυψέλη
Σε όλες τις κυψέλες συναντάμε μέλι,
γόνο, γύρη...
Χαζεύουμε και τις μέλισσες που γλύφουν το ζυμάρι
Ενώ άλλες συλλέγουν στο λιβάδι
Μέλισσα με γύρη έρρεικας στα κάνιστρα
Η έλλειψη βροχοπτώσεων δεν δίνει τη δυνατότητα στα ρείκια να ανθίσουν και παράλληλα τα πρώιμα, που είχαν "ανοίξει" έπειτα από τα πρωτοβρόχια, έχουν ζοριστεί πολύ και δίνουν ελάχιστο νέκταρ και γύρη. Τα περισσότερα μάλιστα έχουν "καεί", ενώ νέα δεν ανοίγουν.
Φρέσκο ρείκι με παλιό, καμένο στο φόντο.
Ευτυχώς την κατάσταση σώζει το μαγικό φυτό που λέγεται ακονιζά και μοιράζει απλόχερα την κίτρινη γύρη του.
Φρουροί και γυρεοσυλλέκτριες με γύρη ακονιζάς στα πόδια. Τα κάνιστρα των μελισσών είναι ασφυκτικά γεμάτα, "τούμπανα"! Η έλλειψη νεκταρέκκρισης είναι αισθητή και από τα μεγάλα αποθέματα γύρης στα μελίσσια. Το πορτάκι βρίσκεται στη μικρή, χειμωνική θέση και επιπλέον περιορισμός στα πορτάκια με πέτρα, καθώς το πρόβλημα με τις σφήγκες είναι πολύ μεγάλο.
Τα δυνατά μελίσσια έχουν περιορίσει τις εισόδους με πρόπολη για να αντιμετωπίζουν τις επιθέσεις από σφήγκες, μπάμπουρες, αχεροντίες κτλ.
Φυσικά σε κάθε επίσκεψη γίνεται ανανέωση της παγίδας με κόλα και γατοτροφή.
Δε θα φύγεις, δε θα φύγεις!!
Εντυπωσιακά αποτελέσματα!
(3 χαρτόνια-παγίδες δουλεύουν παράλληλα)
Ενώ και οι μελισσούλες δίνουν τον δικό τους αγώνα φρούρησης!
Την αποτελείωσαν...
Επόμενη ανάρτηση το Σαββατοκύριακο μετά τον δεύτερο τρύγο στο πεύκο.
