Η "γαμήλια" πτήση της βασίλισσας

Η βασίλισσα για να εξασφαλίσει τα σπερματοζωάρια που της είναι απαραίτητα για την ωοτοκία και τη δημιουργία του εργατικού και βασιλικού γόνου, πραγματοποιεί μία ή περισσότερες πτήσεις και συνεβρίσκεται με κηφήνες. Ο τυχερός/ άτυχος κηφήνας χάνει τη ζωή του μετά από την πράξη και τα γεννητικά του όργανα, που βρίσκοντε τώρα πια στην βασίλισσα, απομακρύνονται από τις εργάτριες μόλις αυτή επιστρέψει στην κυψέλη. 


Την παραπάνω πράξη κατέγραψε ο φακός και η εικόνα είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακή, αλλά και επίκαιρη!

Η Γύρη και το ψωμί της μέλισσας

Γυρεοσυλλέκτριες επιστρέφουν φορτωμένες. Η πορτοκαλί είναι γύρη από ξυνίδα και η κίτρινη από βρούβες.

Η μέλισσα συλλέγει νέκταρ και μελιτώματα για να καλύψει τις ενεργειακές ανάγκες των ενήλικων μελισσών και του γόνου.

 Η ανάγκες σε πρωτεΐνες, ένζυμα, αυξητικές ουσίες, σάκχαρα, λιπίδια, βιταμίνες, μεταλλικά άλατα και ισχοστοιχεία καλύπτονται από τη γύρη και το ψωμί της μέλισσας. Η γύρη έχει σύνθεση ιδιαίτερα πολύπλοκη και δεν έχουν αποκαλυφθεί ακόμα όλα τα συστατικά της, αν και έχουν εντοπιστεί πάνω από 50 διαφορετικές ουσίες.

Θεωρείται πως  για τη βέλτιση λειτουργία της κυψέλης απαιτείται μεγάλη ποικιλία στην εισερχόμενη γύρη για να υπάρχουν όλα τα αμινοξέα διαθέσιμα στην κυψέλη (20-22 διαφορετικά αμινοξέα).

Οι εργάτριες και συγκεκριμένα οι γυρεοσυλέκτριες συλλέγουν τη γύρη και την τοποθετούν στα κάνιστρα, τα οποία βρίσκονται στα πίσω πόδια της μέλισσας. Κατά τη διάρκεια της πτήσης συλλογής έκαστη συλλέκτρια παρουσιάζει την λεγόμενη ανθική σταθερότητα και συλλέγει γύρη μόνο από ένα είδος άνθους  και δεν πηγαίνει σε άνθη διαφορετικής ανθοφορίας (πχ. γύρη μόνο από μαργαρίτες και όχι από θρύμπα σε συγκεκριμένο ταξίδι στο λιβάδι). Επιστρέφοντας στην κυψέλη εναποθέτουν τους σβόλους της γύρης σε ένα κελί και οι εσωτερικές μέλισσες της κυψέλης, τους επεξεργάζονται προσθέτοντας ένζυμα και σχηματίζουν το λεγόμενο ψωμί της μελισσας το οποίο είναι η γύρη στην αποθηκευμένη της μορφή στην κυψέλη και θεωρείται πιο θρεπτική.

Διακρίνονται οι σβόλοι που έχουν εναποθέσει οι συλλέκτριες και δεν τους έχουν επεξεργαστεί ακόμα οι εσωτερικές μέλισσες της κυψέλης για να τους μετατρέψουν στο ψωμί της μέλισσας

Διακρίνονται: κελιά με αποθηκευμένο ψωμί της μέλισσας, η βασίλισσα και κελιά με μέλι

Σε κάθε επιθεώρηση που κάνουμε στην κυψέλη μας ενδιαφέρει- ανάμεσα στα άλλα- να δούμε και ψωμί της μέλισσας, ώστε να γνωρίζουμε αν έχει αποθέματα το μελίσσι.
Επίσης σε κάθε παραφυάδα που σχηματίζουμε πρέπει να βάλουμε και ένα πλαίσιο με αποθηκευμένο ψωμί της μέλισσας για να το χρησιμοποιήσουν για την δημιουργία του βασιλικού πολτού που θα εκθρέψει τα βασιλοκέλια και θα είναι και προμήθειες για το καλό ξεκίνημα του γόνου της παραφυάδας.

Τέλος σας κάνω δώρο μια όμορφη εικόνα για καλημέρα!

Πρόκειται για μια άγρια ορχιδέα κόρη και συγκεκριμένα την ορχιδέα κόρη την πεταλουδόμορφη, Orchis papilionacea ssp. alibertis.
Στο βάθος διακρίνεται και μία όμορφη ίριδα, η οποία έχει και μελισσοκομικό ενδιαφέρον και την οποία θα σας παρουσιάσω άμεσα.

Orchis papilionacea ssp. alibertis

Βασίλισσες, εργάτριες, . . .

 

Η όμορφη βασίλισσα επιθεωρεί το κελί και αν είναι άδειο θα το γεννήσει, ενώ αν έχει οτιδήποτε άλλο, απλά θα προχωρήσει παρακάτω.

 

 Εδώ μια άλλη βασίλισσα- κι αυτή περισυνή- περπατάει πάνω στο πλαίσιο που τη βρήκε η φωτογράφος και δικιά μου βασίλισσα (!) Λούκου Ειρήνη

 Τρίτη βασίλισσα του αφιερώματος- κι αυτή περισυνή και πάρα πολύ παραγωγική- και αν δεν με απατά η μνήμη μου πήρε και το πάτωμά της σήμερα.

 

Κάθε μελισσοκομείο έχει και τα προβλήματά του...

Εδώ υπάρχει ασκόσφαιρα και μετά από δύο ταίσματα με σιρόπι η κατάσταση βελτιώθηκε πολύ. (Οι φωτογραφίες του άρθρου είναι από την περασμένη εβδομάδα)

  

Έπειτα από την επιθεώρηση της κυψέλης με την ασκόσφαιρα, ακολούθησε αποστείρωση του ξέστρου... μέσα στο καπνιστήρι! Προσοχή να βγεί φλόγα για μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα και μην το επιχειρήσετε το καλοκαίρι, καθώς ενδεχόμενες καύτρες μπορεί να προκαλέσουν φωτιά. Εναλλακτικάμπορείτε να αποστειρώσετε με τον αναπτήρα.

 

Εργάτρια μελισσούλα σε άνθος φασκομηλιάς (1)

 

Εργάτρια μελισσούλα σε άνθος φασκομηλιάς (2)

 

Το περίφημο ψωμί της μέλισσας

 

Και τέλος μια φωτογραφία γενικού περιεχομένου: εργάτριες, κηφήνες, εργατικός γόνος και κηφηνόγονος. 

Παρατηρήστε πως στο ίδιο μελίσσι υπάρχουν μέλισσες με διαφορετικά χρώματα στην κοιλιά. Αυτό συμβαίνει γιατί η βασίλισσα αποθηκεύει σπερματοζωάρια από πολλούς διαφορετικούς κηφήνες!

Άγιος Παΐσιος

Ο Όσιος Παΐσιος o Αγιορείτης, κατά κόσμον Αρσένιος Εζνεπίδης -γεννήθηκε τον Ιούλιο του 1924 στα Φάρασα της Καππαδοκίας και «έφυγε» τον Ιούλιο του 1994- ήταν Έλληνας μοναχός που έγινε ευρέως γνωστός για τον βίο και το έργο του. Ο πατέρας του ονομαζόταν Πρόδρομος, ήταν πρόεδρος των Φαράσων, και η μητέρα του Ευλαμπία. Είχε ακόμη 8 αδέλφια. Στις 7 Αυγούστου του 1924, μια εβδομάδα πριν οι Φαρασιώτες φύγουν για την Ελλάδα, βαφτίστηκε από τον ιερέα της ενορίας Αρσένιο, τον οποίο η Ορθόδοξη Εκκλησία αναγνώρισε ως άγιο. Ο Αρσένιος επέμεινε και του έδωσε το δικό του όνομα «για να αφήσει καλόγερο στο πόδι του», όπως είχε πει.

Πέντε εβδομάδες μετά τη βάπτιση του μικρού τότε Αρσένιου, στις 14 Σεπτεμβρίου του 1924 η οικογένεια Εζνεπίδη, μαζί με τους υπόλοιπους πρόσφυγες, έφτασε στον Άγιο Γεώργιο στον Πειραιά και ακολούθως πήγε στην Κέρκυρα. Εκεί, τα μέλη της οικογένειας έμειναν για ενάμιση χρόνο. Κατόπιν μετέβησαν στην Ηγουμενίτσα και κατέληξαν στην Κόνιτσα, όπου ο Αρσένιος τελείωσε το δημοτικό σχολείο και πήρε το απολυτήριο του με «εξαίρετο διαγωγή». Από μικρός, δε, σημείωνε τα θαύματα του Αγίου Αρσενίου. Είχε ιδιαίτερη κλίση προς τον μοναχισμό και επιθυμούσε να μονάσει.
 Ο Αρσένιος μπήκε για να μονάσει στο Άγιο Όρος το 1949, αμέσως μετά την απόλυσή του από τον στρατό, αλλά επέστρεψε στα κοσμικά για ένα χρόνο ακόμα, προκειμένου να αποκαταστήσει τις αδελφές του, και επέστρεψε στο ιερό άβατο. Έμεινε για ένα βράδυ στη Μονή Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου στις Καρυές και ακολούθως κατέλυσε στη σκήτη του Αγίου Παντελεήμονος, στο κελί των Εισοδίων της Θεοτόκου, όπου γνώρισε τον πατέρα Κύριλλο, ηγούμενο της μονής, και τον ακολούθησε πιστά. Ύστερα από αρκετές «περιπλανήσεις» σε διάφορα ησυχαστήρια του Αγίου Όρους και στο Σινά, μετακινήθηκε στη Μονή Κουτλουμουσίου έως ότου αρρώστησε σοβαρά και «εκοιμήθη» το καλοκαίρι του 1994.
Ενταφιάστηκε στο Ιερό Ησυχαστήριο του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου στη Σουρωτή Θεσσαλονίκης. Έκτοτε, κάθε χρόνο στις 11 προς 12 Ιουλίου, στην επέτειο της κοίμησής του, τελείται αγρυπνία στο Ιερό Ησυχαστήριο, με συμμετοχή χιλιάδων πιστών.
Συνέγραψε 4 βιβλία, τα οποία έχουν εκδοθεί από το Ιερόν Ησυχαστήριον «Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος» (Σουρωτή Θεσσαλονίκης). Τιτλοφορούνται:
Ο Άγιος Αρσένιος ο Καππαδόκης (1991)
Ο Γέρων Χατζη-Γεώργης ο Αθωνίτης, 1809-1886 (1986)
Αγιορείται Πατέρες και Αγιορείτικα (1993)
Επιστολές (1994).

Πηγή: http://www.kathimerini.gr